Volgens de Melkversierders (de vrolijke bedenkers van nieuwe melkprodukten) was het tijd voor een nieuwe melkvariant. Al brainstormend waren de versierders uitgekomen op honingmelk. In samenwerking met het Genetisch Ontwikkelings Instituut werd een plan bedacht om een dier te ontwikkelen dat deze honingmelk zou kunnen produceren. Het genetisch combineren van beer (honingliefhebber) en koe had ieders instemming.
Het resultaat van deze genetische ingreep was hoogst verwarrend. Het dier zei boe noch bah, uiers zaten er niet aan en het lustte alleen maar koetjesrepen.
De Stadsjutter trof haar eenzaam en verlaten aan. Het resultaat van een mislukt experiment.
Alles wat hij vindt
heeft een eigen verhaal.