Dat was even goed schrikken. Ik zag hem eerder dan hij mij. Ik bleef doodstil staan. Hoe kwam ik zonder kleerscheuren en zonder gapende vleeswonden uit deze benarde situatie?
Terwijl ik de foto nam, draaide de panter zijn hoofd schuin naar me toe. Ik verwachtte een razendsnelle sprong naar m'n keel. De panter bleef echter roerloos liggen en het leek wel alsof hij me duidelijk wilde maken, dat als ik er stilletjes vandoor ging, hij me zonder verdere problemen zou laten gaan.
In slow-motion maakte ik me uit de voeten, begeleid door een huiveringwekkende afscheidsgroet.
Alles wat hij vindt
heeft een eigen verhaal.