Krijg nou wat. Een elektrische haard. Jammer dat er in het park geen stopcontacten zaten. Nu moest hij zich vanavond weer met drank zien warm te houden. Hij voelde even aan de fles die half uit zijn jaszak stak. Een paar dagen terug had hij in het park een goede slaapplek ontdekt. Pal achter het sportveld. Goed verborgen tussen enkele dichtbegroeide braamstruiken. Van een paar planken en een stuk zeil had hij een nieuw onderkomen in elkaar geflanst. Maar binnenkort zou het winter worden en dan wilde hij toch liever een warmere plek. Een kacheltje zou een mooie uitkomst zijn geweest. Hij keek nog eens goed naar het geval....
En dan ziet hij zichzelf opeens weer met Lisa op de bank voor de open haard zitten. Het vuur knettert en af en toe springen er brandende stukjes hout uit, die met een boogje op de plavuizen vloer landen. Wat hebben ze het toch goed. Hij schenkt zijn whiskeyglas nog maar een keertje vol en voelt hoe Lisa haar warme hand onder zijn trui steekt......
Plots is hij weer terug op straat en staart hij verdwaasd naar de elektrische haard. Godverdomme. Hij veegt met de rug van zijn hand langs zijn ogen. Hé, verdomme. Dan beent hij weg. "Klotehaard", mompelt hij tegen zichzelf.
Alles wat hij vindt
heeft een eigen verhaal.