Dit kunstwerk doet wel heel erg aan Geert Goverthuizen denken. Voor Geert zou dit werk de verbeelding zijn van een verscheurde ziel. Van een mens die getroffen door het noodlot zijn armen ten hemel heft en met een getergde wanhoopsblik zijn schepper vragend aankijkt. Maar Geert kan dit beeld nooit gemaakt hebben, want Geert werkt niet met metaal. De reden? Een jeugdtrauma.
Kleine Geert moest iedere zaterdag - terwijl zijn vriendjes vrolijk buiten speelden - meehelpen in de oudijzerhandel van zijn vader. Op een kwaaie dag heeft hij bij het uitsorteren van de zoveelste berg schroot zijn hand lelijk opengehaald aan een verroest stuk metaal. Zijn vader bond er een ouwe lap omheen. Dat had hij beter niet kunnen doen, want Geert hield hier een nare bloedvergiftiging aan over, die hem op het randje van de dood bracht. Vanaf die tijd zit de angst er voor roestig staal bij Geert goed in.
Alles wat hij vindt
heeft een eigen verhaal.