Haastig spoedt Annelies zich in het donker over het grote, verlaten plein op weg naar het oudejaarsfeestje van haar collega Patrick. Patrick heeft haar twee weken geleden, toen ze samen bij de koffieautomaat stonden, gevraagd of ze zin had om naar zijn feestje te komen. Tot haar eigen verbazing had Annelies meteen ja gezegd.
Met een fles champagne in haar hand stapt Annelies stevig door. Er waait een gure wind. Tik-tak, tik-tak, doen haar zwarte hooggehakte laarsjes op de tegels van het plein. Opeens stopt het geluid en eer ze het beseft, ligt Annelies languit op straat. De fles champagne belandt met een boog een eindje verderop en spat uiteen. Ze grijpt naar haar rechterknie. Ai, die doet verdomd zeer. Dan krabbelt ze overeind en neemt de schade op: één kapotte laars, een zwaar gehavende panty, een vuile jas en....verdomme ook nog een winkelhaak in haar mooie bordeauxrode jurk. Ze kan wel janken. Daar gaat haar Oud- en Nieuwfeest. Ze zal bij Patrick wel een taxi naar huis bellen. Hinkend en sjacherijnig vervolgt ze haar weg.
Maar als Patrick even later opendoet, wil hij niets van haar voornemen weten en loodst haar direct naar boven, de badkamer in. Met een washandje, jodium en een pleister verzorgt hij de snee op haar knie. "Zo te zien valt het wel mee", zegt Patrick, "ik zal wat kleren voor je halen, dan kun je je hier omkleden".
Even later bekijkt Annelies zich in de spiegel. Ze vindt dat ze er niet uitziet in zijn zwarte sokken, blauwe joggingbroek en grijze sweater. Patrick denkt daar heel anders over. "Je ziet er geweldig uit", zegt ie. "En weet je waarom? Omdat ik je mooi vindt. Kom dan gaan we feesten". En voor ze iets kan zeggen, pakt hij haar hand en neemt haar mee naar beneden.
Tegen haar verwachting in wordt het een leuke avond, en als er om twaalf uur gelukgewenst en gezoend wordt, duurt de kus van Patrick op haar mond net iets langer dan van een nieuwjaarszoen verwacht mag worden. Het wordt een mooie nieuwjaarsdag voor Annelies en Patrick.
Alles wat hij vindt
heeft een eigen verhaal.