Ik ben geboren uit het schuim der zee
De golven zijn tot mij geworden
Ik ben geen mens, maar van de orde
Van de sirenen uit de Odyssee
Ik ben nu even op het land, gezeten
Op een stoel als monstre sacré
Voel ik me thuis? dat is vers twee
Niemand hoort mijn hartekreten
O, gooi mij terug, weer in het water
Het zonlicht droogt mijn schubben uit
Ik wil dat de zee mij weer omsluit
Mij wordt het land steeds desolater
Dit wordt het slot van mijn entree
Terug in de golven. Wilt u mee?
Alles wat hij vindt
heeft een eigen verhaal.