Van alle dagen dat ik naar jou zocht
door het lezen van de naambordjes
in die eindeloze straat waarvan ik dacht
dat jij daar naar toe verhuisd was,
regende het.
In de regen sloop ik langs de deuren
vanuit mijn ooghoeken loerend naar jouw naam
die ik 's avonds voor het slapengaan
als een bidsnoer zachtjes voor me uit
prevelde.
Op een dag heb ik het zoeken gestaakt
en de tijd heeft gemaakt dat al wat nog rest
is je naam en het beeld van de strik in je haar
in de schoolbank voor me,
langgeleden.
Alles wat hij vindt
heeft een eigen verhaal.