TOM

Deze keer is Jerry toch wel wat te ver gegaan met z'n pesterijen van Tom! Deze was ingegraven in het asfalt van een grote verlaten vlakte, ergens bij Krimpen aan de IJssel. We wisten al dat ze elkaar op leven en dood bestrijden. Maar asfalt had ik nooit meegemaakt. Z'n wanhoopsblik was hemelschrijend. Met zakmes en schroevedraaier heb ik uren in de brandende zon staan bikken om Tom uit z'n gevangenis te bevrijden. Hij was amper losgebikt of hij schoot er zonder iets te zeggen vandoor. Jerry moet voor zijn leven vrezen!







 
Alles wat hij vindt
heeft een eigen verhaal.
   
ACHTERUIT VOORUIT  
   
[Terug naar het Stadsjuttersarchief]