Een opgerold, geel gekleurd vel papier met een blauw lint er omheen. De Stadsjutter vindt het langs de oever van één van Nederlands grote rivieren. Zou dit een Schatgraverskaart zijn of een noodkreet om hulp. Gauw kijken wat er op staat. Maar wat is dat? Het blauwe lint is met geen mogelijkheid van het papier af te schuiven. Het lijkt wel alsof het lint door de opgeloste blauwe kleurstof aan het papier is vastgeplakt.
Een poging om de knoop waarmee het lint is dichtgeknoopt te ontwarren loopt ook op niets uit. Dan maar het lint doorknippen om de boodschap te onthullen? Dat nooit! Zo'n mooie vondst mag niet onherstelbaar beschadigd worden. Dat zou de toorn der Juttersgoden opwekken! Maar dan zullen we nooit weten waar de Schat ligt of wie er in doodsnood verkeert.

Gelukkig beschikt uw Stadsjutter over het Derde Oog! Hij drukt het opgerolde papier zacht tegen z'n voorhoofd en stukje bij beetje geeft het papier z'n geheimen prijs. Het opgerolde papier is in een fles de Rijn af komen zakken en hier, op de keien van de oeverbescherming, is de fles aan stukken geslagen.
Ergens in Duitsland is de fles in het water geworpen. Het beeld wordt steeds duidelijker. Ik zie een kasteel op een bergtop in de bocht van een brede rivier. In één van de torens van het kasteel is een klein torenkamertje en vaag zie ik het beeld van een hevig snikkende jonkvrouw. Zij is door een bruut van een vader opgesloten omdat ze niet met de voor haar uitgezochte prins wil trouwen. Wanhopig wacht zij op haar redding.

Het wordt tijd dat de Stadsjutter een reisje langs de Rijn gaat maken. Zijn verlangen naar een mooie jonkvrouw is hevig en intens.